12 nov 2017 Zondag 10 schrijft managementgeschiedenis
Tekst: Man met Vlag
De afwezigheid van De Generaal (op reis voor strategisch overleg met NAVO-partner Finland), gaf het doorgaans strak georganiseerde Zondag 10 gelegenheid om eens te experimenteren met een wat lossere managementstijl. Onder aansturing van Abe (in het dagelijks leven directeur van een bekende speler in de foodsupplychain met een internationaal klantenbestand) was in de week voorafgaand aan de competitietopper uit bij sv Charlois hard gewerkt aan een managementmodel dat de potentie heeft om de doorgaans conservatieve voetbalwereld op zijn grondvesten te doen schudden.
Niet langer zou de volledige verantwoordelijkheid worden belegd bij één persoon, die al dan gewapend met kladblok of laptop unilateraal kon beslissen over strategie en wisselbeleid. Niet langer zou zondag 10 gebukt gaan onder een wel erg ouderwetse top-down communicatiestructuur, waarin de aanvoerder niet meer dan een willoze spreekbuis is van de big boss, in ons geval ook bekend onder de wel zeer misleidende tweede bijnaam “man met de pet”. Niet langer zouden potentiële groeibriljantjes in de Zondag 10 gelederen zichzelf en hun medespelers tekort doen door hun kwaliteiten te laten ondersneeuwen door strikte marsorders.
Het door Abe ontworpen revolutionaire managementsysteem is heel eenvoudig als je het door hebt: Zelfsturende units (aanval-middenveld-linksbacks-overige verdediging), die bestaan uit (n+1) zelfstandige professionals die zonder aangewezen unitleider zelf hun managementbeslissingen nemen en daarna naar eigen inzicht uitvoeren. Het klinkt simpel, maar dat gold ook voor de eerste I-Phone (“computer in telefoonformaat”) en zie eens wat die allemaal heeft veroorzaakt.
Nadat ondergetekende namens Abe de unitindeling bekend had mogen maken en ook had aangegeven dat de units zelf maar moesten beslissen wie er op de bank begon, wie er waar stond en wie er wanneer zou wisselen, viel er even een stilte in de doorgaans zo rumoerige kleedkamer van Zondag 10. Je zag de nieuwe structuur langzaam in de middelbare hersenpannen doordringen. Een enkeling kwam nog met bedenkingen (“Eh, eigenlijk heb ik toch liever dat je gewoon zegt wie waar staat en wie er op de bank begint”), anderen keken wat glazig en hoopten waarschijnlijk dat hun unitgenoten het tijdens de warming-up nog even nader zouden uitleggen, maar de meesten zagen de ongekende mogelijkheden van het nieuwe systeem en waren meteen enthousiast aan het nadenken hoe dit optimaal in te vullen. Om het gehele proces vanaf de bank te bewaken had Abe de Anti-Loop laten invliegen, een bekende consultant/coach uit de landelijke vervoersbranche.
Het resultaat overtrof alle verwachtingen. Als een geoliede machine pakte Zondag 10 het sterke Charlois bij de strot. Vlotte combinaties over het hele veld wisselden elkaar af en het was alleen aan de uitstekende verdediging van Charlois te danken dat het veldoverwicht niet leidde tot heel veel kansen. Als Charlois een keer gevaarlijk doorkwam werd er niet eerst voor instructies naar De Generaal gekeken, maar werd er op eigen initiatief meteen mannelijk ingegrepen. Met name de voorheen wat onrustige back Slager liet zien dat je nooit te oud bent om op te bloeien. Rust en overzicht zijn de nieuwe kerneigenschappen van Slager, wat tot uiting kwam in een fenomenale actie aan het eind van de eerste helft: bal afpakken, tegenstander omspelen, diagonale pass over het hele veld in de voeten van Engel. De oude Slager zou het nog niet eens kunnen bedenken, de nieuwe Slager doet het gewoon.
Op dat moment stond het ondanks de sterke verdediging van Charlois al 0-2. Bij de 0-1 profiteerde Mels van het door de uitstekende scheids (helaas een uitzondering op ons niveau) gegeven voordeel na een botte actie tegen de goed ingedraaide Engel, bij de 0-2 leek Patigol zich op rechtsbuiten flink in de nesten te hebben gewerkt tegen vier tegenstanders, maar wist daar op zijn kenmerkende manier (tikkie opzij en cross inschieten) toch succesvol uit te komen.
Aan het begin van de tweede helft bleek dat de weergoden in de pauze ook hadden besloten om het roer om te gooien, wellicht geïnspireerd door het succes van Zondag 10. In plaats van een frisse maar rustige herfstochtend stonden we plotseling in een stormachtige en natte herfstochtend, waarbij diezelfde weergoden kennelijk een voorkeur voor Rotterdammers hadden, want de mannen van Charlois hadden tot hun verrassing ineens de stevige wind in de rug. Het was dus de vraag hoe het nieuwe managementsysteem van Zondag 10 met deze letterlijke en figuurlijke tegenwind zou omgaan.
In eerste instantie leek het systeem hier niet tegen opgewassen. De sturende en geruststellende aanwezigheid van de Generaal werd node gemist en Charlois drukte Zondag 10 volledig terug op eigen helft. Gelukkig bleken de Charlois-aanvallers in kansrijke positie liever naast of over het doel te schieten, dus de schade bleef beperkt tot één tegengoal. Toen de checks and balances van het nieuwe systeem na een half uurtje weer op hun plaats vielen (en de wind wat ging liggen) pakte IFC het initiatief weer over, en wist Patigol zeven minuten voor tijd de geruststellende en op dat moment terechte 1-3 te scoren.
Na afloop was er nog een mooi extraatje toen bleek dat concurrent Slikkerveer tegen z’n eerste verlies was aangelopen, waardoor Zondag 10 nu zowel in punten als in verliespunten de voor ons unieke eerste plaats bezet. Onder het genot van een biertje werden de eerste contouren van het kampioensfeest al geschetst. Dat is wellicht wat voorbarig, maar als je als team nog nooit echt op de eerste plaats hebt gestaan, moet je de gelegenheid pakken als die zich aanbiedt, want je weet immers nooit hoe het afloopt. Volgende week is de Generaal er gewoon weer…….