29 jun 2020 Uit de oude doos: IFC Zondag Seizoen 2010 – 2011

De hoofdklasse nog een te hoog niveau

Na de verrassende promotie aan het einde van het vorige seizoen 2009-2010 maakte IFC voor het eerst in zijn geschiedenis zijn debuut in de hoofdklasse.
IFC werd niet ingedeeld in de meer zuidelijke hoofdklasse maar in de westelijke hoofdklasse.
De tegenstanders waren daarin: ADO´20 uit Heemskerk, AFC´34 uit Alkmaar, Alphense Boys, Chahbab uit Amsterdam, DHC uit Delft, Elinkwijk uit Utrecht, Feyenoord av, HBS uit Den Haag, Jos/Watergraafsmeer uit Amsterdam, Leonidas, Nieuwenhoorn, Westlandia en de Zouaven uit Grootebroek.

De nieuwe trainer was Jasper de Muijnck (zie foto), die afkomstig was van Quick Boys.
De selectie kende naast de bekende broers van de Velde en De Jong en de inmiddels nu 10 jaar later IFC coryfeeën Danny Slingerland en Nico Ramos ook een behoorlijk aantal nieuwkomers zoals Benomar (Nac), El Hammach (VUC), De Klerk (Alblasserdam) en Mota Alves (Leonidas). Ook de jongelingen Berends en Michael Slingerland maakten deel uit van de selectie.

De competitie startte op 5 september 2010 met een uitwedstrijd bij Westlandia Naaldwijk in een 4-2 nederlaag. De hierop volgende thuiswedstrijd tegen Chahbab leverde dankzij een penalty doelpunt van Alex de Jong het eerste punt op. Op 17 oktober 2010 boekte IFC zijn eerste overwinning in de hoofdklasse met een 2-0 overwinning thuis tegen AFC´34. Helaas viel in deze wedstrijd Humberto Mota Alves met een zware blessure uit. Drie weken later werd opnieuw in een thuiswedstrijd de tweede overwinning geboekt tegen Jos/Watergraafsmeer (3-2).

Ontluisterende nederlaag
Op 13 januari 2010 werd een ontluisterende 9-0 nederlaag geleden bij Feyenoord av.
De wedstrijd duurde alles bij elkaar eigenlijk maar anderhalve minuut. Toen maakte keeper Karsten van de Velde een inschattingsfout die hij ongelukkig compenseerde met een forse overtreding op de doorgebroken Feyenoordspits. Rood voor onze keeper en de bal op de stip, tweede keeper Marlon Huijser was vervolgens kansloos op de penalty 1-0.

Er zijn wel eens teams die na een dergelijke dubbele vroege tegenslag de ruggen rechten, allemaal een stapje extra doen, en via een prima teamprestatie nog een alleszins redelijk resultaat weten te behalen. Zo niet het IFC deze keer. Vanaf de 1-0 vielen de tegendoelpunten met regelmaat. Ruststand 4-0, eindstand 9-0. De grote man aan de zijde van de Rotterdammers was Jordao Pattinama met 4 doelpunten en 3 assists. De toenmalige IFC verslaggever gaf in zijn verslag aan: `Het is onmogelijk om één enkele oorzaak voor dit drama aan te wijzen. De inzet was ver onder de maat, het aantal persoonlijke fouten om te huilen, de tactiek klopte van geen kant en het teamverband was ver te zoeken. `
Dit zal best zo zijn geweest maar na 2 minuten achter komen te staan en met een man minder tegen een tegenstander die vooraf al (veel) sterker werd geacht dan het eigen team en het daardoor wegzakken van de eigen moraal is eigenlijk de hoofdoorzaak geweest. Gelukkig is zo´n nederlaag daarna nooit meer gebeurd.

Foto JG

Hoewel in 2011 nog twee keer een overwinning gevierd mocht worden, beide in uitwedstrijden, tegen respectievelijk AFC´34 (doelpunten Danny Slingerland en Houcine el Hammach) en Chahbab kon aan degradatie eigenlijk niet meer ontkomen worden. De laatste vijf wedstrijden werden ook nog eens verloren.

In de 26 competitiewedstrijden werd vier maal gewonnen, zes keer gelijkgespeeld en liefst 16 keer verloren met een negatief doelsaldo van 32 voor en 75 tegen.

De eindstand in Hoofdklasse A:
1. HBS 49 punten
2. Chahbab 46 punten
3. ADO´20 43 punten
4. Feyenoord av 42 punten
12. Westlandia 31 punten
13. Jos/Watergraafsmeer 28 punten
14. IFC 18 punten.
Het niveau in de hoofdklasse bleek gewoon toen nog een stapje te hoog voor IFC. Met deze degradatie kwam er niet alleen ook even een voorlopig einde aan de steile opmars van IFC Zondag, maar ook gelijk aan deze reeks van tien terugblikken.

Cees van Heeren