09 mei 2018 STOERE AUTIES KUNNEN GOED VOETBALLEN
Vanaf het begin van dit seizoen heeft IFC een nieuwe loot aan de voetbalstam: een team met autistische kinderen tussen 7 en 14 jaar oud, die zichzelf de geuzennaam “De Auties” hebben gegeven. We gingen tijdens een training op vrijdagmiddag eens sfeer proeven en aan enkele kinderen en ouders vragen wat ze er van vinden.
Door Ruud Hakkeling
DE MEIDEN
Judith (13) en Saffira (12) zitten al vanaf september en vanaf november bij het autiteam. Ze vinden het allebei heel leuk. Het leukste vindt Saffira om bij het team te horen. Judith vindt dat ook, maar ze vond ook de wedstrijd tegen de oude mannen heel erg leuk. Op de vraag wat ze doen als het hard regent tijdens de training antwoordt Saffira “gewoon gaan!”, en Judith lacht “voetballen! Ik ben niet van suiker!”
Saffira zou er graag nog wat meer meisjes bij willen hebben en Judith vindt dat Patrick superaardig is en dat hij het ook heel goed kan uitleggen.
DE BROERS
Mels (11) en Loek (8) zitten vanaf begin en eind september bij het autiteam. Op de vraag of ze het leuk vinden klinkt van beiden een volmondig “jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!”. Mels vindt de partijtjes op de training het leukst, en Loek vond de wedstrijd tegen de veteranen super. Op de vraag wat ze doen als het hard regent tijdens de training antwoordt Mels “kan mij het schelen!” en Loek “ik ga gewoon voetballen!”
Mels wil nog zeggen dat Patrick een heel goede trainer is, en Loek zegt dat de andere kinderen heel leuk zijn
DE MOEDERS– Jorinka en Natascha
Wij zijn zo ontzettend blij met de kans die onze kinderen hier krijgen. Eindelijk horen ze ergens bij, en eindelijk is het niet erg als ze tijdens een training even een “flipmomentje” hebben, want dat hebben ze allemaal wel eens. In de klas en in andere groepen kijken ze je dan raar aan en ben je meteen een buitenbeentje, maar hier is het helemaal niet erg.
We hebben allebei al van alles geprobeerd met onze kinderen, maar nergens lukte het. Hier was het echter meteen goed. Patrick doet het super. Hij geeft ze zoveel mogelijk structuur, zowel voor, tijdens als na de training, en zorgt er altijd voor dat er geen onverwachte dingen gebeuren. Daarvoor heeft hij met de ouders samen een groepsapp, en dat werkt geweldig.
Het mooiste is natuurlijk dat je onze kinderen ziet opbloeien. Het gaat beter op school, ze komen door de weeks vaker buiten en voetballen zelfs met andere kinderen op het pleintje! Dat allemaal omdat ze voor het eerst van hun leven echt ergens bij horen.
Daarnaast is ook het onderlinge contact tussen de ouders heel fijn. Wij zijn zelf natuurlijk ook lotgenoten, en dan is het soms heel fijn om je ervaringen te kunnen delen met iemand die het zelfde meemaakt.
DE WEDSTRIJD
Op zondag 25 maart hadden de stoere Auties het veteranenteam van IFC uitgedaagd voor hun eerste echte wedstrijd. Dat bleek voor sommigen vooraf nog best behoorlijk spannend, maar alles kwam uiteindelijk goed.
Alles klopte namelijk die dag. Het weer was stralend, er was een heuse KNVB scheidsrechter, de wedstrijd begon stipt op tijd, er was veel publiek (vaders, moeders, opa’s, oma’s, broers, zussen en nog veel meer), er was een professionele fotograaf en het mooiste was dat de veteranen door de Auties helemaal van het veld werden gespeeld.
Uiteindelijk mochten de veteranen met een 7-1 nederlaag nog niet eens klagen. Je kon duidelijk zien dat de Auties in een half jaar veel hadden geleerd. Na afloop was er patat in de kantine en mochten de Auties met de spelers van het eerste het veld op.
De oplettende toeschouwer kon zien dat vele (groot)ouders het niet droog hielden….
DE TRAINER– Patrick Baggerman
Twee jaar geleden hoorde ik dat het bij IFC was misgegaan met een autistisch jeugdspelertje. Omdat ik zelf leraar in het speciaal onderwijs ben kon ik mij daar wel wat bij voorstellen, want deze kinderen zijn nou eenmaal anders dan anderen en hebben dus ook andere begeleiding nodig. Aan de andere kant vond ik het ook ontzettend spijtig, want ik weet dat autistische kinderen nog meer dan anderen behoefte hebben om ‘er bij te horen’, en dit klonk als weer een deuk in een jong leven.
IFC, net als bijna alle andere verenigingen, was niet ingericht op het juist begeleiden van dit type kinderen. Dat kun je de trainers/begeleiders niet kwalijk nemen, maar het is wel een feit.
In de periode daarna liet dit me niet meer los, en ben ik gaan nadenken wat ik hier nou zelf aan zou kunnen doen. Uiteindelijk zijn Isabelle Lagendijk, die zelf ook een autistische zoon heeft die graag bij IFC wilde gaan voetballen, Jacques Grossouw (toen jeugdvoorzitter, nu secretaris) en ik plannen gaan maken om autistenvoetbal binnen IFC mogelijk te maken. Daar moet je vooral niet te licht over denken, want voor deze kinderen moet je het echt heel goed organiseren, want anders loopt het fout. Daar staat tegenover dat als je het goed doet, je echt de kans hebt om verschil te maken in het leven van een groep kinderen die het al niet makkelijk heeft en in dat van hun ouders.
Na een jaar voorbereiding en een speciale opleiding bij het NOC*NSF, konden we begin dit seizoen starten met een groep van vijf kinderen. We hebben subsidie gehad van de gemeente, financiële ondersteuning van een Ambachts bedrijf, en het veteranenteam van IFC heeft een deel van de opbrengst van het Opa Jan toernooi geschonken. Dat was nodig, omdat we de kinderen onder andere het eerste jaar een gratis lidmaatschap aan wilden bieden en leuke activiteiten met ze wilden ondernemen, en omdat er materialen aangeschaft moesten worden.
Inmiddels zijn we zeven maanden verder en het gaat super. We hebben nu tien kinderen die officieel lid zijn en twee kinderen die aan het proefdraaien zijn en naar verwachting volgend seizoen lid willen worden. De reacties van kinderen en ouders zijn echt fantastisch. Dat is voor ons natuurlijk hartstikke leuk, maar uiteindelijk gaat het om de kinderen, en die zie je genieten. Maar wat nog belangrijker is, ze krijgen meer zelfvertrouwen, hebben het gevoel echt ergens bij te horen en groeien als persoon.”
DE SPONSOR
Peter van den Herik is eigenaar van Rioleringsservice Zuid-Holland. Zijn in Hendrik Ido Ambacht gevestigde bedrijf zorgt voor het inspecteren, ontstoppen, repareren en eventueel vervangen van huisrioleringen.
“We zijn maar een klein bedrijfje, en dat is denk ook onze kracht. We weten precies wat we aan elkaar hebben en leveren goed, netjes, snel en verzorgd werk af. Onze klanten zijn altijd zeer tevreden en de zaken lopen dan ook prima.
Dus toen Patrick vorig jaar begon over zijn project met het Autiteam, bedacht ik me meteen dat ik hem daar wel financieel bij wilde ondersteunen. Ik ken Patrick via een wederzijdse vriend, en hij was ontzettend gedreven om voor deze groep kinderen iets moois op te zetten. Als je ziet hoeveel tijd hij er in stopt en hoe geweldig de kinderen en de ouders dat vinden, dan vind ik het op mijn beurt mooi dat ik ze kan helpen met af en toe iets extra’s zoals een gezamenlijk uitje of iets dergelijks . Ik denk ook dat er nog wel meer Ambachtse ondernemers zijn die wel wat voor deze kinderen willen doen.”