28 nov 2015 ME1 sluit najaarscompetitie af met chocoladeletters en chips
De laatste competitiewedstrijd tegen Kozakken Boys stond op de rol. Een prachtige najaarszonnetje zorgde voor een mooi decor. Twee maanden terug was de uitwedstrijd ondanks de goede inzet geëindigd in een grote nederlaag. Maar de afgelopen goede wedstrijden gaven wel goede moed waarbij ook bekend is dat het een zware dobber zou worden tegen de aanstaande kampioen.
Mare was de aanvoerdster van de ploeg. Het team begon min of meer gehavend aan de strijd. Madelief was de afgelopen dagen ziek geweest. Ook Esmee was niet helemaal fit en Lieke viel ongelukkig op haar knie vlak voor de aftrap. Ondanks deze tegenslagen wilden de dames er vol tegen aan gaan. Helaas was al snel was duidelijk dat Kozakken Boys er alles aan was gelegen om de wedstrijd snel te beslissen. In de beginfase vielen de tegengoals zeer snel achter elkaar. ME1 had grote moeite om tegen de fysiek sterke dames weerstand te bieden. Maisoen, Bente en Dominique deden hun uiterste best in de verdediging om de ballen weg te werken. Dit ging echter te moeizaam, waarbij ook de tweede bal voor de tegenstander was. Lieke, Esmee, Madelief en de jarige Femke hadden het ook zwaar op het middenveld en de aanval. Sporadisch kon over de middenlijn worden gekomen. Op de goal kon Mare diverse ballen tegenhouden, maar een aantal harde schoten waren haar te machtig. Met een 0-6 ruststand werd de kleedkamer opgezocht.
In de rust hebben de leiders met een stevige peptalk de dames proberen te prikkelen om in de 2e helft met de beroemde ME1-inzet de strijd aan te gaan. Aangegeven is om meer het lichaam te gebruiken en de duels met meer overtuiging aan te gaan. Ook is gesproken om meer rust in het spel te brengen als je de tijd hebt om de bal over te spelen en niet meer lukraak de bal (half) weg te schieten. En als laatste is als tip meegegeven om niet stil te blijven staan helemaal achterin of voorin, maar meer op elkaar aan te sluiten om het veld kleiner te maken. Op die manier kun je elkaar meer helpen in het veld.
Vol goede moed werd de 2e helft aangevangen, maar wel opvallend dat teamyell vandaag nog niet had geklonken, zou dat een teken aan de wand zijn? Kort na het begin vielen de volgende treffers al. De meiden deden hun best, maar langzaam verloren ze de moed tegen deze fanatieke ploeg. De leiders trachtten met luide en vurige aanwijzingen en aanmoedigingen het spreekwoordelijke vuurtje in de dames weer op te stoken. Om de grote kracht van de ploeg, het blijven gaan ondanks de tegenslagen, weer nieuw leven in te blazen. Alleen op de één of andere manier gingen ergens onbewust de tune van Mission Impossible door alle hoofden. Waardoor vergeten werd om over te spelen naar elkaar, te lopen naar de tegenstander in plaats van stil te blijven staan en eerder te reageren op situaties. Heel soms was daar echter wel de klasse van de ploeg met overspelen en inzet. Een aantal kleine kansjes ontstonden na mooi samenspel tussen de dames aan de zijlijn en vervolgens naar de achterlijn met prima voorzetten. Maar een doelpunt was in deze laatste competitiewedstrijd was niet gegund. Kozakken Boys bleef fanatiek jagen op de doelpunten en ook de tweede helft eindigde in 0-6, waardoor de eindstand 0-12 was geworden. Met deze uitslag feliciteren wij als ME1 het team van Kozakken Boys met het kampioenschap.
Het is een wedstrijd om snel te vergeten en weer lekker te gaan trainen om weer verder te verbeteren. Na afloop was het toch smullen geblazen. De vandaag 8 jaar geworden Femke had heerlijke chips als traktatie. En als extraatje was er een verrassing van de man met de rode mijter en het witte paard. In de nacht van vrijdag op zaterdag had de Sint bij één van de trainers voor iedereen een chocoladeletter gebracht met daarbij een gedicht voor ME1. Over de kwaliteit van het gedicht zijn de meningen verdeeld (Zie hiervoor de bijgevoegde foto), maar zou de Sint al een voorgevoel hebben gehad over de wedstrijd? Want vrouwen en chocolade als troost schijnt een bekende combinatie te zijn … zelfs al bij de meiden van ME1 na deze laatste wedstrijd…..