08 nov 2015 ME1 houdt voor de 1e keer de nul

Op een wat licht druilerige morgen staat ME1 op een laat tijdstip in de ochtend de terugwedstrijd tegen Almkerk/Altena op het programma. De 1e wedstrijd was na een leuke, spannende en gelijkopgaande strijd door twee late doelpunten geëindigd in een gelijkspel. Dat was het allereerste puntje van ME1. Wat voor wedstrijd zouden deze twee leuke ploegen het publiek vandaag voorschotelen?

Dominique mocht de knalgele aanvoerdersband vandaag weer dragen. IFC mocht als eerste de aftrap nemen. ME1 ging messcherp van start. Ze hadden er duidelijk zin in en hadden de voorbespreking goed in de oren geknoopt. De linies sloten goed op elkaar aan, er werd goed geprobeerd om de bal naar elkaar over te spelen en de duels werden gewonnen. De laatste vrouw schoof regelmatig goed door naar het middenveld om de ballen goed op te vangen. De backs gingen vervolgens goed naar het midden van het veld om de opengevallen ruimte op te vullen. Hou dat vol ! En probeer het ook steeds meer automatisch te doen door er met elkaar over te praten.

Prachtig verdedigend werd van Dominique aan de linkerkant leidde tot een balverovering. Ze gaf de bal aan Madelief die met een tegenstander in de rug goed wegdraaide, waarna ze Lieke wist te bereiken. Die draaide ook mooi weg en gaf een geweldige dieptepass op de vrijstaande Femke die prima op weg ging naar de goal. Haar schot werd gekeerd door de goede keepster. Dit was maar één van de vele mooie aanvallen waarbij Lieke haar splijtende passes liet zien. Achterin was de verdediging strak georganiseerd. Bente liep prima de gaten dicht en speelde ook diverse malen weer goed terug op de keepster als dat kon. Goed gedaan. Dat gaat iedere week beter. Maisoen was vandaag verschrikkelijk sterk. Praktisch ieder fysiek 1 op 1 duel won ze. Dit was echt de fighting spirit van ME1 ! Uit één van de gewonnen duels kon ze Femke weer bereiken. Die had een technisch hoogstandje in petto. Ze nam de bal aan, rolde bal met haar linkervoet naar haar toe en ging met rechts langs de tegenstander. Wat was dat mooi.

De tegenstander liet zich ook niet onbetuigd en knokte ook flink voor iedere bal. Een aantal kleine kansjes ontstonden. Mare stond echter op de goede plek en maakte ze onschadelijk. Esmee schoof vanuit de verdediging goed door naar voren, waardoor flinke druk op het doel van de tegenstander bleef. Uit een verre vrije trap die ze met haar sterke schot goed nam, verraste ze zelfs bijna de keepster. Helaas net niet. Met de 0-0 stand werd de kleedkamer opgezocht.

De meiden waren hard toe aan de rust want wat speelden ze geweldig, maar tegelijkertijd kostte dit ook veel kracht. In de rust is aangegeven dat op dezelfde wijze doorgegaan moet worden. Als extra tip is meegegeven dat nog iets meer naar elkaar gespeeld kan worden om het nog gemakkelijker te krijgen. En dat de aanvallers ook een bal konden voorgeven voor de goal in plaats van op de goal te schieten. Dat kan natuurlijk alleen als er iemand voor de goal staat. Nadat de belofte over de chips bij een overwinning werd genoemd ging de yell “Winnen, winnen, winnen doe je met vriendinnen” heel hard door de kleedkamer.

Vol goede moed werd de 2e helft aangevangen. Almkerk/Altena had ook een goede peptalk gekregen en ging met dezelfde moed de strijd aan. De strijd werd hierdoor steeds spannender. Aan allebei de kanten ontstonden kleine kansjes. Het veld begon ook zijn tol te eisen. De vermoeidheid sloeg toe en het veld was steeds langer. De wissels volgenden elkaar in hoog tempo op. ME1 bleef echter wel naar voren spelen. Een prima pass van Dominique op Esmee ging naar Madelief. Die wist zich heel goed langs de tegenstander te spelen en liep naar de goal. Ze schoot, de keepster raakte de bal nog maar net aan, maar de bal rolde verder…. tegen de paal. Bij de terugkomende bal waren Lieke en Femke net te laat om binnen te tikken omdat de keepster zich er nog net op kon werpen. Wat een pech !

Naarmate de wedstrijd volgde kreeg ook Almkerk/Altena meer de ruimte. Uit een aanval lieten ze een hard schot los. Mare had deze moeilijke bal klemvast. Ze wilde vandaag per se geen doelpunt tegen krijgen en dat was te zien. Bente rook echter de overwinning en ging steeds meer naar voren spelen. Een aantal malen ging ze goed mee waardoor weer kleine kansjes ontstonden. Met nog een paar minuten te gaan liep de ploeg op het laatste tandvlees. In één keer stonden daar drie snelle aanvallers tegenover Maisoen. Het zou toch niet gebeuren? Nee gelukkig niet ! Ook in dit duel wist Maisoen haar sterke lichaam in de strijd te gooien en een voetje tegen de bal te zetten om weg te tikken. De andere verdedigers waren toen gelukkig ook weer terug. Dit liep goed af. De strak leidende scheidsrechter floot daarna meteen af.

Hiermee was een einde gekomen aan een meeslepend voetbalgevecht tegen een leuke en sportieve tegenstander die ook alles heeft gegeven. De punten werden wederom gedeeld. Dit zijn de mooiste wedstrijden voor iedereen waarin alles zat. Strijd, passie, mooie aanvallen, ballen op de paal en goede verdedigende acties aan allebei de kanten. En het belangrijkste voor ME1, de vooruitgang blijft erin zitten. Vandaag voor de allereerste keer geen doelpunt tegen ! De chips na afloop voor deze mooie prestatie waren dan ook dikverdiend. En een beetje extra zout na de zware inspanningen kan echt geen kwaad….

In de komende trainingen gaan we kijken of het uithoudingsvermogen nog kan worden verbeterd zodat de manier van spelen uit de 1e helft nog langer in de 2e helft kan worden volgehouden. De aansluiting naar voren om de doelpunten te maken en toch ook weer op tijd terug zijn in de verdediging kost veel kracht. Als dat langer kan worden volgehouden en kan worden gecombineerd met het steeds beter overspelen naar elkaar dan komt de 1e driepunter ook steeds dichterbij !