05 feb 2017 JO17-3 op bezoek bij GSC/ODS JO17-2: wat een mooie wedstrijd

Tekst: Jacques Grossouw
Foto’s Sandra van der Waal (het fotoverslag vind je hier)

Half november hebben we ook bij GSC/ODS gevoetbald. We verloren nipt en we schreven nog dat het een mooie wedstrijd was en volgende keer beter. Die volgende keer was dus vandaag en wederom een uitwedstrijd. En vroeg op, want GSC/ODS heeft niet zo veel jeugdteams en wil die allemaal in de ochtend hun wedstrijd laten spelen. Aanvang 10:00 uur.

Ten opzichte van de eerste wedstrijd wel wat wijzigingen: Léon is er niet bij en Stan is er wel bij maar geblesseerd. Hij treedt vandaag op als assistent scheidsrechter. Verder is de transferperiode gesloten. Niemand heeft ons team verlaten en Duncan hebben we vastgelegd voor de voorjaarscompetitie. Verder is Jesse weer aangesloten bij de groep.

Bij GSC/ODS de eerste drie tegenvallers. Was de eerste keer iemand verdwaald, deze keer hadden drie spelers niet een compleet tenue bij zich. En zo waren twee ouders in de auto op weg naar huis om extra spullen te halen. En dus zaten twee spelers op de bank wachtend op de juiste kleding en speelde één speler in zijn trainingsbroek met opgerolde pijpen. Qua looks niet verkeerd, maar het voetbalde niet lekker begreep ik later.

De wedstrijd was weer erg spannend. Net als de eerste keer, twee teams, die lekker aan het voetballen waren. Een scheidsrechter die strak floot en dat consequent deed. De kou viel redelijk mee. Regina had nog wat handenwarmers bij zich en het oudste lid van IFC en de jongste fan van JO17-3 maakten daar dankbaar gebruik van. De spelers hadden weinig last van de kou en ook de scheidsrechter zal na de wedstrijd uitleggen dat het heerlijk weer was om zo’n sportieve wedstrijd te fluiten.

Dan de wedstrijd: Jesse gaan vanaf het begin voorop in de strijd. Ik was zelf bang dat hij zich misschien in zou houden, gezien de blessure van de afgelopen maanden. Gelukkig is dat niet het geval. Het eerste schot op doel is op het doel van de tegenstander. We zetten veel druk op de defensie van GSC/ODS. Het eerste kwartier gaat IFC steeds beter spelen en dit is een fase waarin IFC licht sterker is.

Na 20 minuten is er pas een echt schot op het doel van GSC/ODS en kort daarna ook de eerste corner van GSC/ODS. En meteen een gevaarlijke want Dennis glijdt uit en kan daardoor niet bij de bal. Maar gelukkig komt niemand aan de bal en gaat hij voorbij het doel over de achterlijn.

Een fase waarin beide teams er een wedstrijd van maken. Het is echter IFC dat de verdiende voorsprong neemt.

Wouter weet het net te vinden. Er volgen nog kansen waarbij een aantal zeker een doelpunt hadden moeten zijn. Maar keepers doen natuurlijk ook heel goed mee.

De rust wordt gehaald met de 0-1 voorsprong.

De tweede helft begint snel met een vrije trap op randje 16 midden voor het doel. De muur staat er maar de bal gaat over de muur en Dennis ziet de bal te laat aankomen. De gelijkmaker is een feit. Het wordt meteen spannend. GSC/ODS lijkt in deze fase sterker. Ze combineren meer en wij komen even minder aan voetballen toe.

Mareno staat in de spits en gebruikt irritant (voor de verdedigers van GSC/ODS) zijn lichaam.
De scheidsrechter zal later uitleggen dat het op het randje was, maar nooit over het randje. Een mooie diepte-pass van Jelle en Mareno heeft de bal en laat de verdediging achter zich. Met alleen de keeper voor zich houdt hij het hoofd koel en scoort de bevrijdende 1-2. De verdediging stond op één lijn en als ie dan goed valt….

De wedstrijd is dan natuurlijk nog niet gespeeld. GSC/ODS blijft weliswaar voetballen, maar de beste kans is toch voor IFC. Duncan krijgt de bal en schiet de bal beheerst in de verre hoek. En dat is dan ook de eindstand. 1-3. Ik verlaat het veld met een lach op het gezicht. Een mooie sportieve wedstrijd zonder wanklanken. Dan is voetbal toch op zijn mooist.