10 sep 2017 IFC JO19-3 loopt achter de feiten aan

Tekst: Jacques Grossouw
Foto’s: Jacques Grossouw (fotoverslag vind je hier)
Kernachtige samenvatting: Teus Leeuwenburgh (deze samenvatting vind je hier)

Vandaag is het wisselvallig. Qua weer en qua spel. Veel wedstrijden zijn afgelast, zelfs de wedstrijden op kunstgras 6. JO19-3 mag echter 15:15 uur aftrappen op kunstgras 5. De regen hebben we dan wel gehad. Het is zelfs best lekker weer om te voetballen. Vooraf weten we dat Jochem maar een deel van de wedstrijd zal meedoen. Hij heeft last van zijn rug, heeft niet getraind en de fysio heeft gezegd dat hij gewoon mee moet gaan doen, maar de eerste keer geen hele wedstrijd. Verder is iedereen aanwezig.

Onder leiding van scheidsrechter Marcel la Rivière wordt op tijd gestart met de wedstrijd. Zijn assistent scheidsrechter is een speler van JO19-3. Gelukkig is er een vader die aangegeven heeft dat hij tot de winterstop 3 x wil assisteren en na de winterstop nog een keer 3x en ik hoop dat er lezers zijn, die dit initiatief op waarde weten te schatten en ook aanbieden om het een paar keer te doen.

Dan de wedstrijd. Er is niet gek veel aan de hand, twee teams die willen voetballen. Bij vlagen een leuk combinerend IFC. Iets meer coachen blijft een wens, want te vaak wordt er een wilde trap tegen de bal gegeven, ook als er ruim tijd is om de bal onder controle te brengen en een pass te geven die gewoon aankomt.

Dan een afstandsschot op het doel van IFC. De bal gaat hoog en over de keeper. Het thuispubliek, dat weer in grote getale is komen kijken, valt helemaal stil. 0-1.

Er is dan gelukkig nog een lange speeltijd en IFC herpakt zich en gaat beter voetballen. En dat leidt tot een mooi doelpunt van Dylan, die met de keeper om de bal vecht, wint en praktisch op de achterlijn de bal in het doel werkt. De 1-1 lijkt bevrijdend te werken want een sterke fase van IFC geeft kansen op een voorsprong. Aan de andere kant weet Sliedrecht ook kansen te creëren. Ik snap niet helemaal hoe dat werkt. Ik hoor een trainer iets roepen over driehoekjes, ik zie een middenveld soms op één lijn staan en ik heb nooit gevoetbald, maar was wel aardig op dreef als het wiskunde betrof. En ik zie wel dat de driehoekjes er vaak niet waren.

Tot de 1-2 vind ik IFC de beter voetballende spelers hebben. Maar te veel zie je spelers stil staan en kijken hoe een andere speler voor de bal vecht met twee of drie tegenstanders. Dan zijn er twee mogelijkheden: de speler van IFC wint en kan de bal niet kwijt omdat niemand beweegt of hij wint de bal niet en dan kan de tegenpartij gas geven want iedereen staat op een afstandje te kijken.

Na de 1-2 zie ik enige twijfel in het team. Een achterhoede die blijft hangen, twee spitsen die naar voren gaan en een middenveld dat twijfelt. Als het dan ook nog 1-3 wordt hoor ik een 90-jarige toeschouwster IFC aanmoedigen, maar met een stem die verraad dat ze er niet meer in gelooft. Owa meent zelfs dat er niet kort genoeg gedekt wordt.

SONY DSC

Jarno weet nog de aansluitende treffer te maken, maar uiteindelijk verliezen we van Sliedrecht JO19-2 en dat is dan toch jammer, want in eigen hand hebben we het niet meer. We lopen achter de feiten aan.

Naschrift: ik ving een gesprek op tussen twee spelers die kritiek hadden op de nauwkeurigheid van passes bij (een) andere speler(s). Ik wil graag waarschuwen dat als je wijst er drie vingers naar jezelf wijzen en ik heb in de tweede helft twee keer een pass gezien die echt ook heel erg slecht was. Laten we het vooral als team oppakken. Samen winnen en samen verliezen…..