29 nov 2015 D3 wint knotsgek afscheidsduel van Jort

Zaterdag 28 november, laatste competitiewedstrijd van de najaarsreeks tegen Heerjansdam o12 en helaas ook het afscheid van verdediger Jort, die voor 4 jaar naar Amerika gaat. Het moest dus een wedstrijd worden die voorlopig niet vergeten zou worden en dat werd het ook……

Thuis hadden we 2-4 verloren van Heerjansdam en die wedstrijd was de eerste helft dramatisch en de tweede helft een stuk beter. Nu moesten we vanaf minuut één vol aan de bak, zeker ook omdat de boys hadden afgesproken dat er gewonnen moest worden ter ere van het afscheid van Jort. In het begin was het allemaal een beetje zoeken. Coach Bas had een tactische omzetting gedaan (Sven puntje naar achteren en Quinten en Tristan iets naar voren), waardoor we iets aanvallender gingen spelen.

Het spel golfde heen en weer waarbij de linksbuiten van de Dammers zeer gevaarlijk was. Precies op de helft van de eerste helft kwam de thuisclub dan ook op voorsprong door een prima aanval over links en de lange spits kan vrij makkelijk binnen schieten en liet Mike volledig kansloos: 1-0. Het leek erop dat die 1-0 een wake-up call was. Niet dat er tot die tijd slecht werd gespeeld, maar we werden wat feller en we vonden elkaar makkelijker.

Na een mooie aanval over links met Bryan kon Rowan voor de goal inschieten, maar de goalie van Heerjansdam redde fantastisch. Even later moest hij nogmaals handelend optreden en daardoor bleef het 1-0. Aan de andere kant kreeg ook Heerjansdam zijn kansjes, ondanks dat Glenn zijn zeer snelle tegenstander inmiddels prima de baas was. Maar ook Mike stond een 2e goal in de weg. En zo gingen we rusten met een 1-0 achterstand, terwijl het best goed ging. Zeker Rowan en Quinten speelden een prima eerste helft.

Hoe ga je dan deze wedstrijd winnen? Bas sprak tijdens de rust de mannen nogmaals toe, paste wissels toe en er ging een tot op het bot gemotiveerd IFC D3 het veld op. Hier mochten “we” gewoon niet verliezen.

Vanaf de aftrap gingen we op jacht naar de gelijkmaker, met Jort, Rick en Yannick als absolute gangmakers. Niet dat de rest minder was, zeker niet, want iedereen speelde een topwedstrijd, maar deze jongens zorgden net voor het verschil. Yannick ging er op links van door passeerde 3 man en kwam oog in oog met de keeper, de keeper redde, Younes schoot de rebound tegen de keeper, maar Tristan was zeer alert en schoot al na 4 minuten de 1-1 binnen.

De mannen waren van plan om gelijk “erop en erover” te gaan. Yannick werd tot 2 keer alleen voor de keeper gezet, maar de keeper pakte twee keer de bal prima. Aan de andere kant was het ook opletten, want die snelle linksbuiten was toch wel gevaarlijk en ook de grote spits was iemand om in de gaten te houden. Het spel golfde heen en weer en zoals vaker dit seizoen viel het dubbeltje weer aan de verkeerde kant. Prima uitgespeelde aanval: 2-1 en nog geen twee minuten later lag de 3-1 erin. Prima aanvallen van onze tegenstander, maar op dat moment niet echt terecht.

Met nog een kwartier op de klok leek het toch weer een nederlaag te worden, zeker omdat er nog een kans op 4-1 was. Tot ieders geluk deed Heerjansdam niets met deze kans. Sterker nog: de aanval erna was Yannick weer de tegenstanders te vlug af, trok de bal voor. Bryan bleef rustig, nam aan en schoof de bal voor een leeg goal binnen: 3-2.

Er was gelijk paniek in de tent bij de groen-zwarten! De coach van Heerjansdam maakte toen een tactische fout. Hij haalde zijn snelle linksbuiten eruit (Glenn had hem prima in de zak) en haalde zijn lange, sterke speler naar de achterhoede (die overigens door Axel de tweede helft aan de ketting werd gelegd). Hierdoor was hun gevaar voorin weg en konden wij de ene aanval na de andere aanval op de mat leggen. De middenvelders Finn, Tristan en Sven speelden vaak de spitsen aan en zij konden met prima acties voor gevaar zorgen.

Af en toe kwam de lange bal van achteren en die zorgde ook voor de gelijkmaker. Een lange bal van achteren viel over de verdediging, Rick was gewoon sneller dan die lange gozer en schoot met veel techniek de bal in de hoek: 3-3! En dat was eigenlijk gelijk het einde van Heerjansdam. IFC rook bloed en wilde maar één ding: winnen. Met nog vijf minuten op de klok moest dit toch wel te doen zijn.

Rowan maakte een actie over links en werd gevloerd. Vrije trap. Thijs ging er eens goed voor staan en schoot hard op de goal. De keeper, die tot dat moment feilloos keepte, liet de bal door zijn vingers glippen: 3-4. Feest bij de boys! Dit kon niet meer misgaan. Tijd voor een publiekswissel: Jort verliet onder luid applaus van al zijn spelers het veld. Een terechte applauswissel voor Jort die een fantastische wedstrijd speelde en het team zal hem missen, als voetballer en als teamgenoot. Maar de koek was nog niet op. Net voor tijd een lange bal van Thijs, Rick was veel sneller dan zijn kop grotere tegenstander en lobde de bal over de keeper: 3-5.

Niet veel later floot de scheids af en wonnen we een knotsgek duel tegen een prima tegenstander. Jammer dat de competitie juist nu is afgelopen, want het team begint steeds beter te draaien en als team te spelen. In de kantine werd nog eens afscheid genomen van Jort, die nu met ongeveer 76 chocoladeletters richting Amerika gaat.